Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Nie wiem, ale...
Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. (Hi 42,2)
Hi 42,1-3.5-6.12-17
Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. (Hi 42, 2)
Nie wiem, nie wiem, nie wiem... Te dwa słowa, czasem powtarzane w kółko, mogą stać się głęboką modlitwą, jeśli w ślad za nimi idzie zdanie: „Wiem, że Ty wszystko możesz”. Jęczące „nie wiem” w chwili cierpienia. „Nie wiem” – przygaszona reakcja na głuchą samotność. Ale też „nie wiem” wypowiadane w euforii, w napływie zaskakująco dobrych wiadomości. „Nie wiem”, ale „Ty wszystko możesz”.
Zakończenie opowieści o Hiobie przypomina o tym, że Bóg zawsze jest na TAK, mimo że jest na NIE: NIE-pojęty, NIE-zmierzony, NIE-skończony, NIE-ogarniony i NIE-odgadniony. Perspektywa człowieka jest krótkowzroczna, Bóg patrzy panoramicznie – widzi wczoraj, dziś i jutro. Co zamyśla, potrafi uczynić.
Piotr Sacha W I czytaniu
Dziennikarz, sekretarz redakcji internetowej „Gościa Niedzielnego”. Jest absolwentem socjologii na Uniwersytecie Śląskim oraz dziennikarskich studiów podyplomowych w Wyższej Szkole Europejskiej w Krakowie. Były korespondent Katolickiej Agencji Informacyjnej w Katowicach. W „Gościu” od 2006 roku. Wieloletni redaktor „Małego Gościa Niedzielnego”.
