Baaardzo pobożne profilówki

Dlaczego zasadniczo nie przyjmuję do znajomych osób, które chowają się za wizerunkami Maryi czy Jezusa i nie mają odwagi zaprezentować swojego zdjęcia profilowego?

Bo uważam, że to nie fair. Baaaardzo pobożne profilówki widzę czasem wśród tych, którzy buńczucznie nawołują, by „je..ać banderowców”, czy publikują obrazki zaciśniętej pięści z jednoznacznym przekazem „Łapy precz od krzyża!”. Ileż antysemickich haseł przeczytałem u tych, u których z okienka zerkała na mnie... najpiękniejsza córka Izraela.

Mogą mieć poglądy, jakie chcą, ich sprawa. Nie powinni wplątywać w nie jednak wizerunku Tej, o której, jak śpiewamy w Akatyście „słów brak jest aniołom”. Uważam, że to nie fair. Ukrywanie się za pobożnymi obrazkami przypomina kogoś, kto anonimowo szepcze świadectwo z zakrystii, by broń Boże, nikt nie rozpoznał jego tożsamości.

Są kaznodzieje, którzy nie wygłoszą konferencji, jeśli nie ustawią sobie w tle figury Niepokalanej. Nawet jeśli będą wygadywali bzdury, każda próba ich konstruktywnej krytyki dla wielu będzie równała się (przerobiłem to wielokrotnie!) z absurdalnymi zarzutami o „antymaryjność”.

Bliskie mi jest podejście św. Franciszka: „Idźcie i głoście Ewangelię, a jeśli będzie trzeba to nawet słowami”. Jeśli ktoś z twojego profilu nie domyśli się, że masz​ bliską relację z Jezusem i żyjesz wedle zasady „kochajcie nieprzyjaciół”, to nie zmieni tego nawet najbardziej pobożna profilówka.