Alain Delon wcielał się z powodzeniem w gangsterów i amantów. Pod koniec życia mówił, że kocha Maryję

Aktor, scenarzysta i reżyser, urodzony w 1935 r. w podparyskim Sceaux, w rzymskokatolickiej rodzinie, swoją karierę filmową rozpoczął od zagrania drugoplanowej roli zabójcy w dramacie Yvesa Allégreta „Kiedy kobieta jest w coś zamieszana” (1957). Od tego momentu zagrał w ponad 90 filmach. Światową sławę przyniosły mu role w produkcjach „Rocco i jego bracia” (1960) oraz „Lampart” (1963) Luchina Viscontiego. Do najważniejszych kreacji aktorskich należą również filmy: „Basen” Jacquesa Deraya (1969), „W pełnym słońcu” Rene Clementa (1960) oraz „Samuraj” (1967) i „W kręgu zła” (1970) Jeana-Pierre’a Melville’a. Za wcielenie się w cynicznego siostrzeńca księcia Saliny w „Lamparcie” był nominowany do Złotego Globu, a rola zdesperowanego alkoholika w surrealistycznej komedii „Nasza historia” (1984) przyniosła mu nagrodę Cezara. Próbował swoich sił także w piosence, wykonując m.in. słynne „Paroles, paroles” w duecie z Dalidą.