W ewangelizacji najtrudniejszy jest pierwszy krok

Zacznę od osobistej wycieczki. Jeżdżę z konferencjami po całej Polsce. Lubię opowiadać o spotkaniu żywego Boga. Mogę głosić słowo „w kinie, Lublinie, metrze i swetrze”, ale gdy ks. Jarosław Ogrodniczak zaproponował przed laty, byśmy jako wspólnota wyszli na nasze osiedle, do sąsiadów, z transparentem „Bóg jest dobry. W spowiedzi”, nie było już tak różowo. Co ludzie powiedzą? Jak przełamać wstyd? Przecież wokół „sami swoi”, których spotykam na ulicy, w sklepie, na przystanku… Pierwszy kwadrans „Wielkopostnej Zadymy” był wewnętrzną walką. Nad głowami unosił się dywan napełnionych helem balonów, a młodzi rozdali przechodniom 700 ulotek z napisem: „Nawróć się. Bóg jest dobry”, które były równocześnie „kuponami na spowiedź”. Ekipa poruszała się wynajętym miejskim autobusem. – W Środę Popielcową było czytanie: „Dmijcie w róg na Syjonie” – opowiadał ks. Jarek – więc zadęliśmy w róg.