600-lecie katedry we Włocławku jest okazją do przypomnienia świetlanej przeszłości i uświadomienia sobie zadań na przyszłość – podkreśla w rozmowie z KAI bp Wiesław Mering.
Trzeci nurt naszych obchodów to refleksja intelektualna nad przeszłością i teraźniejszością diecezji, nad jej życiem religijnym. Tu należy wpisać dobrą współpracę z ośrodkami naukowymi, zwłaszcza z Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną, Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz Towarzystwem Naukowym we Włocławku.
Trwałym owocem tego nurtu są publikacje związane z 600-leciem: albumy, prace naukowe, pomoce pastoralne, wystawy w muzeach, koncerty itp.
Wymienione tu w olbrzymim skrócie działania dowodzą, że Jubileusz chcemy wykorzystać dla ożywienia świadomości wspólnoty jaką jest Kościół Diecezjalny, do włączenia wielu wiernych świeckich w życie lokalnego Kościoła, do przypomnienia świetlanej historii i uświadomienia zadań stojących dziś przed Kościołem.
Szczytem uroczystości jest 26 dzień czerwca – kiedy w bazylice katedralnej zbierze się Episkopat Polski pod przewodnictwem Legata papieskiego kard. Zenona Grocholewskiego. Pozwoli to nam włączyć się w nurt wdzięczności polskich serc za beatyfikację Jana Pawła II (z łaskawości ks. kard. Dziwisza do katedry zostaną sprowadzone relikwie Błogosławionego), oraz wyrazić w roku 60-lecia święceń kapłańskich Benedykta XVI naszą pamięć, solidarność i jedność z Ojcem Świętym. Obecność Księdza Kardynała-Legata, długoletniego bliskiego współpracownika bł. Jana Pawła II i Benedykta XVI staje się, w tym kontekście, znakiem zupełnie wyjątkowym; chcemy niejako namacalnie wraz z całym Episkopatem, być w tej historycznej chwili z aktualną Głową Kościoła Katolickiego i ciesząc się obecnością relikwii bł. Jana Pawła II odnowić gotowość realizowania zadań, które Wielki Papież nam zostawił.
20 lat temu bł. Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Włocławka mówił o diecezji włocławskiej jako o diecezji świętych i męczenników. Jakie zobowiązania dla lokalnego Kościoła wypływają z dziedzictwa zostawionego przez Świętych, którzy kształtowali historię diecezji?
– Diecezja Włocławska dała Kościołowi wielu męczenników i świętych: św. Siostra Faustyna, która połowę życia spędziła w parafii Świnice Warckie k. Uniejowa; na terenie diecezji urodził się św. Maksymilian Maria Kolbe – w Zduńskiej Woli stoi jego rodzinny dom; rodzice brali ślub w tamtejszej Bazylice, tam przyszły święty został ochrzczony i bierzmowany – chrzcielnica zachowała się do dziś; biskupem pomocniczym diecezji był bł. Michał Kozal, męczennik Dachau; wśród 108 Błogosławionych Męczenników II wojny światowej aż 9 to prezbiterzy włocławscy i alumni naszego Seminarium Duchownego; włocławskim prezbiterem był ks. kard. Stefan Wyszyński… – nie chodzi oczywiście o recytowanie i wymienianie imion – chodzi o przyswojenie i podejmowanie dziedzictwa.
To przypomnienie sylwetki i myśli „Gigantów Ducha” robimy przede wszystkim sobie – troszcząc się o każdy zachowany drobiazg, organizując sympozja, wykłady, prelekcje, refleksje nad przekazanym dziedzictwem, nadając imiona szkołom i instytucjom, przygotowując publikacje, wchodząc do mediów i przypominając kolejnym pokoleniom dzieło ich życia, rozmyślając nad ich wiernością Chrystusowi i Kościołowi oraz modląc się za ich wstawiennictwem. Szczegółowych inicjatyw jest tak wiele, że trudno je teraz wymieniać. Bierzemy na siebie dziedzictwo włocławskich Świętych świadomi, że kiedyś Pan zapyta nas, jak się wywiązaliśmy z pomnażania talentów, które nam przekazali.