Padre, o błogosławieństwo proszę

Ślub był w naszym kościele. A potem wesele. Impreza była międzykontynentalna: Polska-Chile. Językiem porozumiewania się był niemiecki. Czytania były po polsku i po hiszpańsku, a sporą część ślubnej przemowy wygłosiłem po niemiecku.

ks. Tomasz Horak

|

16.06.2011 00:15 GN 24/2011

Słowiański temperament z latynoskim świetnie się uzupełniały, a ludzie się rozumieli. I ja tam byłem, miód i wino (chilijskie) piłem... Wszelako nie samo wesele ani nawet jego egzotyka jest tematem, którym chcę się podzielić z czytelnikami. To tylko nieodzowne tło właściwego tematu. Po skończonej ślubnej Mszy w starej części naszego kościoła do młodej pary ustawiła się kolejka z życzeniami – zwyczajna rzecz. Gdy i ja się tam znalazłem, podeszło do mnie kilku gości pana młodego, nie wszystkie pokrewieństwa (z wyjątkiem brata) zapamiętałem. Wszyscy Chilijczycy – jedni przyjechali z Niemiec, inni przylecieli zza oceanu.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.