Trzy bramy

Rz 8, 14-17

Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. (Rz 8,17)

Wiele razy słyszałem jak cytowano ten fragment, szczególnie jego końcówkę mówiącą o cierpieniu dla Chrystusa w przeróżnych interpretacjach. Warto jednak sięgnąć do kontekstu wypowiedzi świętego Pawła, aby właściwie zrozumieć przesłanie, które kieruje do nas. O jaki rodzaj cierpienia chodzi apostołowi? Do jakiej walki i cierpienia nas zaprasza? Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i w naszym życiu toczy się walka między naszą grzeszną naturą - cielesnością, do której dąży nasz stary człowiek, a duchem, który pragnie nowego, świętego życia w Bogu. To zmaganie święty Paweł nazywa cierpieniem! Tak często mówiąc o cierpieniu w naśladowaniu Chrystusa myślimy o potrzebie niesienia chorób czy innej formie zewnętrznych zmagań, a cierpieniem do którego jesteśmy w tym fragmencie zapraszani przez apostoła narodów jest podjęcie walki o własną świętość i wzmocnienie wewnętrznego człowieka, który dąży do bliskiej relacji z Bogiem i zwycięstwa nad grzechem i jego pożądliwościami. Jak w praktyczny sposób możemy nabierać duchowych sił do zwyciężania z grzechem? Ja stosuje w swoim życiu bardzo konkretną zasadę. Jeśli chcę mieć siły do przezwyciężania grzechu i cielesnych żądz, nie mogę ich karmić. Warto zwrócić uwagę na trzy bramy, przez które karmimy albo ciało, albo ducha. Brama oczu, brama uszu oraz nasz język. Warto zwracać uwagę na to na co patrzysz, co czytasz, co oglądasz. Bądź uważny na to czego słuchasz, jaką muzyką się karmisz i jakich ludzi słuchasz. Bądź czujny również na to, jakie słowa wychodzą z Twoich ust. Jeśli będziemy uważni w tych trzech przestrzeniach życia, wzmocnimy naszego ducha i będzie nam dużo łatwiej wygrywać bitwy o świętość w naszej codzienności.