Jedno słowo - Chrystus

 J 17,11b-19 

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».

A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie (J 17,19)

Cezary Grzesiuk, jeden z polskich filmowców, powiedział mi ostatnio, że problemy tego świata mogłyby się rozwiązać, gdyby świat zechciał przyjąć jedno słowo. Tym słowem jest Chrystus. Dzisiaj w Ewangelii słyszymy modlitwę Chrystusa do Ojca w naszej intencji. Za tych, których posyła w świat. Świat nie przyjął i prawdopodobnie długo nie przyjmie Chrystusa w pełni. Ale przekazywanie tego najważniejszego Słowa, głoszenie Ewangelii, jest w naszych rękach. Idąc i głosząc, nie powinniśmy niczego oczekiwać od świata, ale dawać. Nie powinniśmy niszczyć, rozbijać, ale budować i jednoczyć. Przyjmując Słowo, najpierw w sobie, możemy oddziaływać na świat jak najlepsza kinowa realizacja. Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. Od nas zależy siła przekazu tego obrazu.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań