Urszula Honek i jej studium śmierci na tle beskidzkiej wsi. Recenzujemy książkę nominowaną do Międzynarodowej Nagrody Bookera
Odwiecznym pytaniom o śmierć i jej sens Urszula Honek nadała ciekawą formę artystyczną. Czy jednak ta opowieść straciłaby na wartości, gdyby wlała w nią nieco światła?
Jakub Włodek /Agencja Wyborcza.pl
Polka nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera – ta radosna wiadomość obiegła niedawno serwisy informacyjne, zwłaszcza te poświęcone kulturze. Jest to faktycznie spore wydarzenie – do tej pory nominacje do prestiżowego brytyjskiego lauru otrzymało jedynie troje Polaków: Stanisław Lem, Wioletta Grzegorzewska i – trzykrotnie – Olga Tokarczuk, która w 2018 r. została laureatką tej nagrody (kapituła doceniła jej powieść „Bieguni”). Teraz do tego grona dołączyła Urszula Honek ze swoim debiutem prozatorskim „Białe noce”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Szymon Babuchowski
Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. W „Gościu” jest kierownikiem działu Kultura. Poeta, autor siedmiu tomów wierszy. Jest też pomysłodawcą i współautorem zbioru reportaży z Ameryki Południowej „Kościół na końcu świata” oraz autorem wywiadu rzeki z Natalią Niemen „Niebo będzie później”. Jego wiersze i teksty śpiewają m.in. Marcin Styczeń, Natalia Niemen, Stanisław Soyka i wykonawcy projektu Betlejem w Polsce.
