Nowy numer 17/2024 Archiwum

Siła idei – wokół jubileuszu Muzeum Książąt Lubomirskich

W losach tej instytucji odbija się dwieście lat burzliwych dziejów narodowych: zabory, okupacje, niezłomne trwanie oraz działanie w przekonaniu, że zawsze warto budować dla przyszłości.

Muzeum Książąt Lubomirskich założone przed 200 laty we Lwowie świętuje swój jubileusz we Wrocławiu z nadzieją, że wkrótce będzie mieć własną, samodzielną siedzibę. – To jest jedno z dwóch najstarszych polskich muzeów. Przetrwało przez dwa stulecia w skrajnie niesprzyjających okolicznościach głównie dzięki sile idei. Przez kilkadziesiąt lat z powodu represji zaborców nie można jej było wcielić w życie i otworzyć muzeum dla zwiedzających. To się udało dopiero w 1870 r., a po 70 latach istnienia zostało zlikwidowane przez okupanta sowieckiego. Idea jednak trwała i odrodziła się, gdy tylko było to możliwe, czyli po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Dlatego ta rocznica ma bardzo ważny aspekt symboliczny, nie tylko dla Zakładu Narodowego im. Ossolińskich – opowiada w rozmowie z „Gościem” dyrektor tej instytucji, dr Łukasz Kamiński. – Obchodząc jubileusz, pokazujemy, że muzeum żyje, a wkrótce będzie działać w swej nowej siedzibie. Sprzeciwiamy się w ten sposób decyzjom podjętym niegdyś przez okupantów. Symboliczny jest także sam moment powstania muzeum w grudniu 1823 r., kiedy nie było wieloletnich negocjacji między Lubomirskim a Ossolińskim, choć przecież umowa dotyczyła kolekcji o wielkiej wartości materialnej. Wszystko opierało się na wzajemnym zaufaniu dwóch ludzi. Dla mnie to jest być może jeden z najważniejszych aspektów tych uroczystości i sens przypominania wydarzeń sprzed 200 lat. Dlaczego jest to takie ważne? Wzajemne zaufanie i wola działania razem na rzecz dobra wspólnego to wartości, których może najbardziej brakuje nam dzisiaj w życiu publicznym – przekonuje dyr. Kamiński.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Andrzej Grajewski

Dziennikarz „Gościa Niedzielnego”, kierownik działu „Świat”

Doktor nauk politycznych, historyk. W redakcji „Gościa” pracuje od czerwca 1981. W latach 80. był działaczem podziemnych struktur „Solidarności” na Podbeskidziu. Jest autorem wielu publikacji książkowych, w tym: „Agca nie był sam”, „Trudne pojednanie. Stosunki czesko-niemieckie 1989–1999”, „Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją”, „Wygnanie”. Odznaczony Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice, Krzyżem Wolności i Solidarności, Odznaką Honorową Bene Merito. Jego obszar specjalizacji to najnowsza historia Polski i Europy Środkowo-Wschodniej, historia Kościoła, Stolica Apostolska i jej aktywność w świecie współczesnym.

Kontakt:
andrzej.grajewski@gosc.pl
Więcej artykułów Andrzeja Grajewskiego