Nawalny „musiał odejść”

p>Parę lat temu Nawalny opublikował dowody na to, że Gazprom jest nie tyle przedsięwzięciem gospodarczym wykorzystywanym do celów politycznych, ile przedsięwzięciem wyłącznie politycznym - bez żadnych korzyści dla rosyjskiej gospodarki. I choć wydawało się, że o Gazpromie już nic nowego powiedzieć nie można, bo wszyscy wiedzieli, że to gospodarcze ramię Kremla, gazowy potentat wykorzystywany w neoimperialnej polityce Rosji, która gazem rozgrywa Europę, to jednak ta informacja okazała się sensacją: oto bowiem okazało się, że Gazprom wcale nie utrzymuje rosyjskiego budżetu przy życiu, tylko wprost przeciwnie – jest dla niej balastem. Tajny – do czasu - raport rosyjskiego Sbierbanku pokazał, że Gazprom w sztandarowych projektach (jak Nord Stream, Nord Stream 2 i inne) przynosi rosyjskiej gospodarce wyłącznie straty, zaś jedynymi ich beneficjentami są podwykonawcy – najczęściej przyjaciele Władimira Putina. Raport był wewnętrznym dokumentem Sbierbanku, ale został opublikowany właśnie przez Aleksieja Nawalnego. Krótko po tym z pracy został zwolniony współautor raportu – Kreml podejrzewał, że to on przekazał Nawalnemu te dane. Ten zaś, publikując raport, napisał, że Gazprom stał się „kieszonkowym przedsięwzięciem” Putina, które „nie służy Rosji ani nawet jego udziałowcom, ale tym, których wybierze prezydent Rosji”. I dalej: „To nie jest żaden błąd w wyliczeniach. Gazprom jest celowo zorganizowany właśnie w ten sposób” - uważał Nawalny. Krótko mówiąc, zadaniem Gazpromu - wręcz programowo - nie jest bycie dochodową firmą, tylko bycie źródłem dochodu dla wąskiej grupy beneficjentów, wśród których dominują objęci zachodnimi sankcjami przyjaciele Putina.