By naprawdę pięknie żyć, wystarczy szczerze trzymać się przykazań, w tym: przykazania miłości

Mk 7,1-13 

U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych.

Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?»

Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie».

I mówił do nich: «Sprawnie uchylacie Boże przykazanie, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, oraz: „Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie”. A wy mówicie: „Jeśli ktoś powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co miało być ode mnie wsparciem dla ciebie” – to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ani dla matki. I znosicie słowo Boże ze względu na waszą tradycję, którą sobie przekazaliście. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie».

Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mk 7,9

Religijne zwyczaje powinny wyrażać w gestach i słowach to, co przeżywamy w sercu. Lubimy je pielęgnować i do nich wracać, bo czujemy, że mają one jakiś sens i pomagają nam piękniej wierzyć. Co jednak, gdy robię sobie z nich wymówkę, aby wierzyć po swojemu? Że przecież od zawsze tak żyję i jeszcze nic złego się nie stało. Wszak Bóg już dawno nie jest surowym księgowym, ale dziś jest raczej wyrozumiałym i cierpliwym przyjacielem. Taka „wiara po mojemu”. Pierwotne znaczenie biblijnego słowa „uchylać” (gr. atheteo) oznacza usuwać, unieważniać i uznawać za niebyłe. To bardzo mocny zarzut stawiany przez Jezusa faryzeuszom. A przecież by naprawdę pięknie żyć, wystarczy szczerze trzymać się przykazań, w tym tego najważniejszego: przykazania miłości.