Nikaragua. Tu modlitwa jest zbrodnią

W uroczystość Objawienia Pańskiego w stołecznej Managui wyświęcono dziewięciu nowych księży. Przewodniczący liturgii kard. Leopoldo José Brenes podkreślił, że kapłaństwo nie oznacza władzy, lecz służbę, którą w obecnych czasach przychodzi pełnić z narażeniem życia i zagrożeniem wolności. Odniósł się w ten sposób do dramatycznej sytuacji w tym środkowoamerykańskim kraju. W ciągu ostatnich pięciu lat doszło tam do 740 ataków na Kościół – profanacji Najświętszego Sakramentu, bezczeszczenia kościołów, napadów na kapłanów, siostry zakonne i pracowników instytucji charytatywnych oraz katolickich mediów. Nacjonalizowano uniwersytety, szkoły i klasztory, a osoby duchowne wydalano z kraju lub aresztowano. W ubiegłym roku władze zamroziły konta bankowe większości diecezji i zerwały relacje dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską, wcześniej wydalając nuncjusza apostolskiego abp. Waldemara Sommertaga. – Zamykanie kościelnych instytucji charytatywnych pogłębia nędzę – mówi jedna z misjonarek miłości, które zostały zmuszone do opuszczenia Nikaragui. Siostry opiekowały się najbiedniejszymi, w tym sierotami i porzuconymi niepełnosprawnymi dziećmi, a oskarżono je o działalność wywrotową i pranie brudnych pieniędzy. Do Nikaragui przyjechały przed laty na zaproszenie samego prezydenta Ortegi, który poznał osobiście Matkę Teresę z Kalkuty. Wygnano też dominikanki, które opiekowały się osobami w podeszłym wieku, oraz trapistki, których klasztor kontemplacyjny znacjonalizowano i przekazano szkole rolniczej. – Władzom zależy na zastraszeniu i zakneblowaniu ust Kościołowi, który jako jedyny ośmiela się głośno mówić o dramatycznej sytuacji mieszkańców tego kraju, pogłębiającej się nędzy i braku swobód obywatelskich – mówi Martha Patricia Molina. Ta nikaraguańska prawniczka i opozycjonistka mieszka w USA, odkąd odebrano jej obywatelstwo i wydalono z kraju.