Zaspokajaj moje pragnienia! Czy tak wypada odezwać się do Boga?

Zaspokajaj moje pragnienia! Czy tak wypada odezwać się do Boga? Pójście za tym, czego nam brakuje, za czym tęsknimy, często wydaje się egoistyczne i niewłaściwe. A co dopiero formułowanie oczekiwań – mówienie daj mi!

– Kiedy doświadczasz pragnienia, to po prostu przyjdź! – wyjaśnia siostra dr hab. Joanna Nowińska. Liturgia słowa z Niedzieli Chrztu Pańskiego pełna jest obrazów mówiących o tym, że Bóg chce nas nasycić, nakarmić, oczyścić, odżywić. Że czeka z niebywałą obfitością darów, tylko trzeba przyjść. A wcześniej uświadomić sobie brak, pragnienie i chcieć coś z tym zrobić, chcieć zmiany! Przyjście do źródła zakłada, że zmieniliśmy pozycję – coś zostawiliśmy, coś przeszliśmy i teraz jesteśmy w nowym miejscu.

„Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.” – Słowa z Księgi Izajasza warto potraktować jako opowieść o tym, jaki jest Bóg. Pełen życia i chcący się tym z nami dzielić – wyjaśnia biblistka. – Jego myśli są ponad naszymi, co znaczy, że nieraz nas zaskoczy, że musimy być gotowi na to, że wraz z objawianiem się Boga będziemy widzieć więcej, rozumieć głębiej, że pójście za Jego Słowem wprowadzi konkretne zmiany w naszym życiu. Pod warunkiem, że poważnie potraktujemy teraźniejszość. Bo zaproszenie jest ważne teraz!

Wejdź i słuchaj: Więcej podcastów „Gościa Niedzielnego”