Pasterze są szczęśliwi. Ich adoracja nie wyraża się w modlitwie, lecz w spontanicznym okazywaniu radości.
Ta wizja odpowiadała pobożności, która ukształtowała się w czasach odrodzenia. Wcześniej, w średniowieczu, obrazy przedstawiające Świętą Rodzinę kapały złotem. Święte osoby przedstawiano w drogich strojach. Ich głowy albo nawet całe sylwetki malarze otaczali aureolami, a Dzieciątko było zwykle adorowane na klęczkach. W XVI wieku wszystko się zmieniło. Ubodzy pasterze nie różnią się strojem od Maryi czy Józefa, a poważny nastrój zastępuje beztroska radość. Anioły dołączają się do tej radości, wesoło pląsając w górnej części kompozycji.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Leszek Śliwa