Boga należy miłować całym swoim jestestwem, czyli wolą, umysłem, uczuciem, działaniem. Każdy aspekt ludzkiego życia powinien być podporządkowany temu celowi.
Przykazanie miłości Boga i bliźniego jest zapisane już w Starym Testamencie, a konkretnie w Pięcioksięgu Mojżesza, czyli w tzw. Torze. Przy czym te dwa przykazania nie są zestawione obok siebie. Zasługą Nowego Testamentu jest połączenie miłości Boga i bliźniego w jedno najważniejsze przykazanie. U Mateusza, Marka i Łukasza nauka o przykazaniu miłości pojawia się w nieco innych kontekstach. U Marka i Łukasza powiedziane jest, że mamy miłować Boga „całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą” (Łk 19,27 i Mk 12,30). U Mateusza brakuje „całą swoją mocą”. W Starym Testamencie (Pwt 6,5) mamy zapis źródłowy: „Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił”. Wyrażenie „sił” jest odpowiednikiem „mocy”. Wynikałoby z tego, że Nowy Testament dopisał jeszcze „umysł”. Warto dodać, że przykazanie miłości względem Boga było częścią Szema Israel („Słuchaj, Izrealu”), czyli codziennej modlitwy Żydów, otaczanej niezwykłą czcią.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Tomasz Jaklewicz