Nie jest ważne, ile Bogu ofiaruję, ale jaką część tego, co mam

Łk 21,1-4 

Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł:

«Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Łk 21,3

Ta uboga wdowa dała najwięcej, bo choć wrzuciła do skarbony tylko dwa pieniążki, wrzuciła wszystko, co miała. Ci, którzy wrzucali więcej, wrzucali tylko jakąś część tego, co posiadali. Pewnie niewielką.

Nieobdarowany przez Boga wielkimi talentami mogę się czasem martwić, że nie daję Mu tyle, ile oczekuje. Bo nie umiem zdobyć dla Niego świata, bo zdaje mi się, że ponoszą fiasko moje wysiłki wychowawcze, bo wszystko, co Mu ofiarowuję, wydaje się takie liche i nic nieznaczące. Jednak nie jest ważne, ile Bogu ofiaruję, ale jaką część tego, co mam. Jeśli daję wszystko, to choćby i mało, daję najwięcej.