Miód na serce w Krakowie – najstarsze w Polsce duszpasterstwo akademickie

Pod Collegium Maius barwny tłum studentów, którzy cztery dni temu rozpoczęli naukę na krakowskich uczelniach. Jeszcze przed tygodniem przeważali turyści, dziś miasto na powrót jest w posiadaniu żaków. Promienie słońca tańczą po dwukondygnacyjnej, związanej dwiema wieżami fasadzie kolegiaty Świętej Anny. W tle rdzawe liście kasztanów. Po rekordowo ciepłym wrześniu jesień stanowczo upomina się o swoje prawa. Co chwila ktoś wchodzi po ośmiu stopniach do świątyni, by znaleźć chwilę wytchnienia, oddechu, ciszy.

Do wyboru, do koloru

Zerkam na tablicę ogłoszeń: „Czytamy Sobór: ks. Krzysztof Porosło i ks. Robert Woźniak”; „Dzień otwarty, czyli przesłuchanie dla scholi”; „Przepis na miłość: jak patrzeć w jednym kierunku?”; „Warsztaty: Żar Ognia”; „Adoracja: poniedziałki o 20.00”; „The Upper Room, czyli piątkowe spotkania dla studentów mówiących po angielsku”. – A to jedynie niewielka część naszych ogłoszeń – wyjaśnia ks. Krzysztof Porosło, odpowiedzialny za najstarsze w Polsce duszpasterstwo akademickie, które za cztery lata będzie świętowało setne urodziny. – To Kościół młodych. Niemal tysiąc osób w grupach parafialnych, od uczniów szkół podstawowych, przez szkoły średnie, po duszpasterstwa akademickie, pozaakademickie, osób dorosłych i rodzin. Po niedzielnej Mszy o 19.30 jest kolacja dla studentów, a po akademickich Eucharystiach czwartkowych – spotkania formacyjne, po których studenci idą… na potańcówkę. Porywające jest doświadczenie Mszy, w której uczestniczy pół tysiąca studentów. Zdaję sobie sprawę, że to łaska i rzadki obrazek w polskich parafiach.