Sprzeciw Jezusa pokazuje zaangażowanie w człowieka

Mk 11, 11-25

Jezus przybył do Jerozolimy i wszedł do świątyni. Obejrzał wszystko, a że pora była już późna, wyszedł razem z Dwunastoma do Betanii.

Nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód. A widząc z daleka figowiec, okryty liśćmi, podszedł ku niemu zobaczyć, czy nie znajdzie czegoś na nim. Lecz podszedłszy bliżej, nie znalazł nic prócz liści, gdyż nie był to czas na figi. Wtedy rzekł do drzewa: «Niechaj już nikt nigdy nie je z ciebie owocu!» A słyszeli to Jego uczniowie.

I przyszli do Jerozolimy. Wszedłszy do świątyni, zaczął wyrzucać tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, powywracał stoły tych, co zmieniali pieniądze, i ławki sprzedawców gołębi; nie pozwolił też, żeby ktoś przeniósł sprzęt jakiś przez świątynię. Potem nauczał ich, mówiąc: «Czyż nie jest napisane: Mój dom ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów? Lecz wy uczyniliście go jaskinią zbójców».

Kiedy doszło to do arcykapłanów i uczonych w Piśmie, szukali sposobu, jak by Go zgładzić. Czuli bowiem lęk przed Nim, gdyż cały tłum był zachwycony Jego nauką.

Gdy zaś wieczór zapadł, Jezus i uczniowie wychodzili poza miasto. Przechodząc rano, ujrzeli figowiec uschły od korzeni. Wtedy Piotr przypomniał sobie i rzekł do Niego: «Rabbi, patrz, figowiec, który przekląłeś, usechł».

Jezus im odpowiedział: «Miejcie wiarę w Boga! Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć w morze, a nie zwątpi w duszy, lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie. Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co prosicie w modlitwie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze».

Miejcie wiarę w Boga…     
Mk 11,22

Jezus konfrontuje się z dwiema przestrzeniami, będącymi Jego ukochaną własnością: Izraelem i świątynią. Lud Boga – ukazany w obrazie figowca – demonstruje własną koncepcję dotyczącą czasu owocowania, nie reaguje na kairos – czas zbawienia (por. Mk 11,13). W świątyni – domu Boga zaplanowanym według Jego myśli, w przestrzeni przeznaczonej na modlitwę ludzi spoza Izraela (tzw. dziedziniec pogan) – Żydzi zlokalizowali wymianę monet i handel świątynny, ukazując tym samym pogardę dla pogan i uniemożliwiając im skupienie – dialog z Bogiem. Sprzeciw Jezusa wobec obu tych sytuacji pokazuje zaangażowanie w człowieka. Azymut na rozwiązanie jest w stwierdzeniu: „Miejcie wiarę w Boga”. Nie myśl swoimi kategoriami; pozwól Mu być Panem, bo to On ocala.