Raz, dwa, trzy. Płyniemy!

Wiem, wiem, krążki z piosenkami Młynarskiego czy Osieckiej sprzedawały się jak świeże bułeczki, a cała Polska znów nuciła pod nosem „Czy te oczy mogą kłamać” oraz „Jesteśmy na wczasach”. Ale gdyby Raz Dwa Trzy wzięło teraz na tapetę Grechutę, Koftę czy Przyborę, nie wziąłbym tych krążków do ręki. Na szczęście Adam Nowak (niegdyś kelner) udowadnia, że jest jednym z najlepszych tekściarzy nad Wisłą.

Piosenka o stworzeniu świata to prawdziwy majstersztyk. Zespół powraca w wielkim stylu. Po siedmiu latach od czasu bestsellerowej płyty „Trudno nie wierzyć w nic”. Tamten album nominowany był w roku 2003 do Fryderyków aż w siedmiu kategoriach i otrzymał 5 statuetek w kategorii muzyka alternatywna za piosenkę roku, produkcję, teksty, płytę roku oraz grupę roku. Nic dziwnego, że sprzedał się dotąd w ponadstutysięcznym nakładzie. Jak będzie ze SkąDokąd?

Na płycie usłyszymy rozpoznawalne na kilometr korzenne Raz Dwa Trzy. Więcej pastelowych piosenek i wyciszonych ballad niż drapieżnych rozpędzonych utworów. „Graj, aniele ciszy, graj! Twych strun niechaj dotknie smutek mój” – śpiewa Nowak. Nie jest „wujkiem dobrą radą”. Na płycie nie znajdziemy gotowych odpowiedzi. Jest więcej pytań, wątpliwości, poszukiwań. Sugeruje to pełna niepewności nazwa krążka.
„Miej litość, moja łódź tak mała, a morze Twe tak wielkie” – modlili się irlandzcy żeglarze. Echo tego krzyku słychać (i widać na znakomitej okładce) na krążku.

Piosenki „Dalej niż sięga myśl” czy „Zgodnie z planem” mają szansę stać się hitami porównywanymi do „Pod niebem” czy „W wielkim mieście”. Grupa działa od 20 lat. Już w trzy miesiące po powstaniu ci „faceci w czerni” zwyciężyli na 26. Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. Producentem najnowszej płyty jest towarzyszący grupie od lat Marcin Pospieszalski. Usłyszymy też Antoniego „Ziuta” Gralaka, Joszka Brodę oraz rozbębnionego Tomasa Sancheza.