Dziś nie wszyscy oddani na wyłączność Bogu żyją w klasztorach. Oprócz zakonów istnieją jeszcze inne formy życia radami ewangelicznymi w Kościele. Wszystkich tych ludzi łączy konsekracja.
Różnorodność form życia konsekrowanego kształtowała się przez wieki niemal od początku historii Kościoła. Stąd obok zakonów o starożytnym rodowodzie funkcjonują zgromadzenia zakonne założone w czasach późniejszych aż po współczesne. Po Soborze Watykańskim II powstały nowe formy życia konsekrowanego, nie tylko wspólnotowe.
– W życiu konsekrowanym jest mnóstwo charyzmatów i form obecności. Papież Franciszek napisał, że ta wielość jest owocem fantazji Ducha Świętego. To ona zrodziła różne sposoby życia i działania w Kościele – mówi ks. Tomasz Rusiecki, przewodniczący Podkomisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego.
Do wspólnotowych form życia konsekrowanego należą zakony kontemplacyjne, instytuty oddane dziełom apostolskim, instytuty świeckie i stowarzyszenia życia apostolskiego. Odnowione w naszych czasach indywidualne formy życia konsekrowanego to: stan dziewic konsekrowanych, pustelnicy, pobłogosławieni wdowcy i wdowy.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Franciszek Kucharczak