Długa broda cara
Iwan Groźny, cz. 1 i 2, reż. Sergiusz Eisenstein, Epelpol 2008
Pierwszą część filmu Eisenstein nakręcił w 1943 roku w Ałma-Acie. Odebrano ją jako pochwałę silnego władcy. Druga część – „Spisek bojarów” – spotkała się z totalną krytyką. Stalinowi nie spodobała się postać przywódcy opryczników Maluty Skuratowa, poza tym uważał, że wyglądają jak kanibale, a car ma zbyt długą brodę.
Czy dzieło autora „Pancernika Potiomkina”, popierającego bez zastrzeżeń w swych wcześniejszych filmach bezpardonową walkę klasową, nie okazało się wbrew deklaracjom raczej protestem przeciwko despotycznej i okrutnej władzy? Stalin odczytał to bezbłędnie. Wezwał reżysera na Kreml i udzielił mu surowej reprymendy.
A ponieważ znał się na wszystkim, pouczył Eisensteina, jak ma wyglądać kolejna część filmu o Iwanie Groźnym. Jednak reżyser ostatecznie nie dostał zgody na jej realizację. Premiera „Spisku bojarów” odbyła się dopiero 6 lat po śmierci Stalina.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Płyty - poleca ek
