Chrześcijański kryminał

Współczesna w formie okładka – pełna napięcia twarz młodej dziewczyny, białe litery tytułu na czerwonym tle, przebijający zeń klasyczny odcisk palca, rozchwiana, maszynowa czcionka na tylnej stronie. Prócz tego kilka zręcznie podanych informacji – o rodzinnym sekrecie; o tym, czego bohaterowie nie przeczuwają jeszcze; o wielokrotnie nagradzanej autorce bestsellerów. Skoro więc wszystko jest jak trzeba, gdzie tu miejsce na zaskoczenie? Zaskakuje fakt, że ta książka reklamowana jest przez wydawnictwo jako kryminał... chrześcijański.

Jest więc na kartach Świadka trup, walka dobra ze złem, tajemnica z przeszłości, miłość i nienawiść. Ale bohaterami są chrześcijanie – chcą prowadzić uczciwe życie. Relacja z Bogiem jest dla nich ważna. Jest tu gliniarz, który szukając sprawców zła, modli się. Nikt, o dziwo, nie maszeruje z nikim do łóżka, kiedy narastają emocje (choć „zaiskrzyło” między próbującymi rozwiązać zagadkę policjantami a kobietami zamieszanymi w sprawę). Obok wątku ukarania zła pojawia się wątek jego odkupienia, a także dobra, które wypływa z bolesnych doświadczeń.

Książkę czyta się naprawdę dobrze, choć razi niekiedy zbyt małe prawdopodobieństwo zdarzeń (uwaga ta nie dotyczy tego, że glina odmawia pacierze, lecz np. romansowego chwytu: sierota plus niespodziewany spadek). Och, powiedzmy szczerze: nie jest to zbyt ambitna lektura, ale jaka przyjemna! Po pierwsze: ci faceci. Po drugie: miło czasem przekonać się, że skromność została doceniona, wytrwałość nagrodzona, a zło ukarane. Nawet jeśli dzieje się to – na razie – jedynie w kryminale.