Duma Wybrzeża

Od wieków bursztyn budził podziw i zainteresowanie. Ze względu na piękno, przyjemny zapach i podatność na obróbkę wykorzystywany był jako kamień dekoracyjny. Jako cenny surowiec stanowił środek płatniczy. Przypisywano mu także magiczną siłę i właściwości lecznicze. Nasze babcie przygotowywały z bursztynu nalewkę – panaceum na rozmaite dolegliwości. Od wieków zainteresowanie wzbudzały inkluzje, czyli bryłki bursztynu, w których zachowały się owady i fragmenty roślinności – ślady życia sprzed milionów lat.

Światowa stolica bursztynu
Gdańsk pretenduje do miana światowej stolicy bursztynu. Nic więc dziwnego, że w roku 2000 władze miasta powołały Muzeum Bursztynu jako Oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Miejscem ekspozycji zbiorów stały się zabytkowe pomieszczenia tzw. Przedbramia ulicy Długiej, gruntownie odnowione, a usytuowane w miejscu, w którym krzyżują się szlaki turystyczne gdańskiej Starówki.

Zbiory muzeum obrazują historię rzemiosła bursztynu od czasów najdawniejszych do współczesności. – Przedstawiamy jantar w różnych aspektach: geologicznym, fizycznym, chemicznym, jak również przyrodniczym.

Chcemy przedstawić pokłady surowca, jego wydobycie, historię szlaków handlowych, również prezentować bursztyn jako środek leczniczy, kamień magiczny, ale także jako materiał badawczy i artystyczny – wyjaśnia kierownik Muzeum Bursztynu Joanna Grążewska.

Osobą, której najbardziej zależało na powstaniu muzeum na Wybrzeżu, jest znany bursztynnik Lucjan Myrta. Jego kolekcja wyrobów z bursztynu jest jedną z największych na świecie. Teraz stała się znaczącą częścią ekspozycji nowego muzeum.