Hołd Janowi Pawłowi II

Władze oszacowały, że w uroczystościach – na Placu św. Piotra i w innych miejscach Rzymu – uczestniczyło ok. pięciu milionów pielgrzymów.

Tuż przed godz. 10 na Plac św. Piotra procesjonalnie wyniesiono trumnę z ciałem Papieża. Widniał na niej uproszczony herb papieski, a obok znajdował się paschał – świeca symbolizująca zmartwychwstałego Chrystusa. Cyprysową trumnę ustawiono na ziemi przed ołtarzem. W tle ołtarza wisiał wizerunek przedstawiający Chrystusa zmartwychwstałego. Na trumnie złożono księgę Ewangelii, a silny wiatr przewracał jej strony. Kard. Ratzinger – we wzruszającej i wielokrotnie przerywanej oklaskami homilii – podkreślał, że słowa Chrystusa: „Pójdź za mną!”, były faktycznie mottem całego życia i posługi Jana Pawła II – począwszy od wczesnej młodości, aż po ostatnie jego dni. Po komunii rozpoczęły się obrzędy pożegnania ciała zmarłego Ojca Świętego.

Wśród oklasków i okrzyków wiernych „Santo! Santo!”, wokół trumny Jana Pawła II zgromadzili się wszyscy koncelebransi. Na zakończenie liturgii kard. Ratzinger powierzył miłosierdziu Bożemu duszę Jana Pawła II, dziękując jednocześnie za dobrodziejstwa, których „według swej hojności” udzielił mu Bóg, a przez niego również i całemu Kościołowi. Prosił także Boga, by „w Kościele pozbawionym pasterza podtrzymał wiarę i umocnił nadzieję”. Po modlitwie uformowała się procesja z trumną Papieża do Bazyliki św. Piotra, a następnie do grobu.

Towarzyszyło jej bicie dzwonów, brawa wiernych rozlegające się po całym Placu św. Piotra, okrzyki młodych wymachujących chustami i proporcami, oraz łaciński śpiew hymnu Magnificat – „Wielbi dusza moja Pana”. Trumnę, tak jak przed rozpoczęciem liturgii, prowadził abp Piero Marini, który zawsze towarzyszył Papieżowi w ceremoniach liturgicznych. Tuż przed bramą niosący ją świeccy mężczyźni zatrzymali się i odwrócili, po raz ostatni ukazując ją zebranym na Placu św. Piotra i całemu światu śledzącemu transmisję. Ciało Jana Pawła II zostało złożone do grobu o 14.20