Rozważamy słowa z psalmów z kolejnych dni Adwentu. Czwartek, Psalm 98.
Ten psalm powstał około pół tysiąca lat przed narodzinami Pana Jezusa. Jest hymnem, który opiewa królowanie Pana Boga. Te pół tysiąca lat przed Chr. to czas, gdy naród wybrany cieszył się wolnością po zakończonej niewoli egipskiej. I to za tę wolność Panu należy się pieśń nowa, za cud zwycięstwa Jego prawicy.
Gdy poczęta została Maryja, Pan Bóg dokonał tego wielkiego cudu: uwolnił przyszłą Matkę Jezusa od zmazy grzechu pierworodnego. Została poczęta niepokalanie. Przywilej tylko dla Niej i potem, dla Jej Syna. Przeglądamy się w tej niewinności, śpiewając nową pieśń. My oczyszczeni ze zmazy grzechu pierworodnego przez sakramentu chrztu, ale przecież potem wciąż grzeszni.
Jeszcze jest trochę czasu do Uroczystości Bożego Narodzenia. Przeżywamy w parafiach adwentowe rekolekcje, organizowane spowiedzi. Warto skorzystać. Wygospodarować trochę czasu, by się zaangażować, przyjść i klęknąć u kratek konfesjonału i choć wtedy, po otrzymaniu rozgrzeszenia poczuć w sobie coś z bezgrzeszności Matki Bożej. I niech ona trwa jak najdłużej.
„Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie” (Ps 98).
Czytaj: PSALM 98
Adwent jest czasem oczekiwania na dni, w których wspominamy Narodzenie Chrystusa, ale przede wszystkim oczekiwania na Jego powtórne przyjście. W tym roku do adwentowej refleksji włączamy psalmy. W cyklu „PS Oczekuj” dziennikarze „Gościa” rozważają słowa kolejnych psalmów z liturgii.
Zobacz poprzednie rozważania: PS Oczekuj
ks. Zbigniew Niemirski, kierownik „Gościa Radomskiego”