XIV Niedziela Zwykła

PIERWSZE CZYTANIE
Radość ery mesjańskiej
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie. Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzyście się nad nią smucili. Ażebyście ssać mogli aż do nasycenia z piersi jej pociech;
ażebyście ciągnęli mleko z rozkoszą z pełnej piersi jej chwały. To bowiem mówi Pan: „Oto skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy. Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ręka Pana da się poznać Jego sługom”.
Iz 66, 10–14c

PSALM RESPONSORYJNY
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Boga.

Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie,*
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie.*
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające
są Twe dzieła!
Refren.
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie,*
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga:*
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi.
Refren.
Morze na suchy ląd zamienił,*
pieszo przeszli przez rzekę:
Nim się przeto radujmy!*
Jego potęga włada na wieki.
Refren.
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy*
którzy boicie się Boga,*
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby*
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
Refren.
Ps 66(65), 1–3a. 4–5. 6–7a. 16 i 20 (R.: por. 1)

DRUGIE CZYTANIE
Krzyż Chrystusa chlubą chrześcijan
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia: Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie. Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen.
Ga 6, 14–18

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój,
słowo Chrystusa niech w nas przebywa z całym swoim bogactwem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kol 3, 15a. 16a

EWANGELIA
Pokój królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: »Pokój temu domowi«. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: »Przybliżyło się do was królestwo Boże«. Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: »Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże«. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”. Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają”. Wtedy rzekł do nich: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”.
Łk 10, 1–12. 17–20