Bóg nie wymaga od nas więcej, niż jesteśmy w stanie przyjąć – dostosowuje swoje wymagania do osoby i do czasu – działa bardzo indywidualnie.
Tekst ten daje klucz do rozumienia Starego Testamentu, sprzecznego czasami pozornie z Ewangelią. Jezus przecież tak naprawdę mówi tutaj: dorośliście do tego, by więcej od siebie wymagać, nie jesteście już dziećmi raczkującymi w wierze. Pismo Święte to opis dojrzewania człowieka do wiary. Dziecku pozwalamy jeść rękami, skoro jeszcze nie potrafi posługiwać się nożem i widelcem.
Co do szczegółów przypowieści – nikomu nie życzę dylematów rozstaniowych. Tylko jaki to dylemat, skoro mowa o jednym ciele – okaleczyć ciało i rozczłonkować to samobójstwo. Łatwo mówić, być może, ale śmiem twierdzić, że spora część rozwodów wynika z dość spłaszczonego rozumienia miłości, ze zredukowania jej do uczucia, a więc odczucia z natury przecież zmiennego. A miłość to w swojej esencji decyzja i zdolność do ofiary – często wbrew uczuciom.
Owszem, wspomagana czasem z Bożą łaską emocją, ale nie non stop. Miłość to przekroczenie siebie. Oczywiście dziecko nie potrafi jeszcze w ten sposób kochać – dla Jezusa nie jest to jednak żadna przeszkoda – dziecko łatwo się uczy. Nie poddawajmy się więc – nawet nie umiejąc kochać, jesteśmy kochani.
* mąż i ojciec, współtwórca Mumio, aktor – mumiowy, teatralny i filmowy, autor, kompozytor
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Dariusz Basiński