A przecież Jezus nigdy mnie nie opuścił. To raczej ja wybieram drogę na skróty, która szerokim łukiem omija wszelkie niedogodności i niewygody. Wybieram często to, co łatwe i w zasięgu ręki, a potem się dziwię, że nie wszystko idzie zgodnie z MOIM planem.

Moim, czyli często tak odległym od tego, co zaplanował dla mnie Chrystus. Mimo wszystko On zawsze jest i czeka, by podać dłoń. Czeka cierpliwie i korzysta z każdej okazji, by uwolnić mnie ze stanu opętania przez złego ducha łatwizny i grzechu. Żeby tylko pozwolić Mu działać, poczuć, jak wielka jest Jego „nowa nauka z mocą”.