Kalendarz Liturgiczny

16 stycznia
Poniedziałek – dzień powszedni
Powiem ci, co Pan mi powiedział tej nocy: ...choć byłeś mały w swych oczach... Szczęściem jest usłyszeć Ten Głos. Usłyszeć go właśnie wtedy, gdy jest się niczym we własnych oczach. Zwątpić w siebie jest łatwo. Łatwo powiedzieć sobie: „Kogo ja obchodzę? Nie jestem nic wart”. Świat pełen jest takich zawodów. Pełen jest cieni życia, które utraciło sens. Przegrywać albo wygrywać we własnych oczach? W oczach, co często są ślepe. A co mi mówi Pan?
1 Sm 15,16–23; Ps 50; Mk 2,18–22, II tydzień psałterza

17 stycznia
Wtorek – wspomnienie św. Antoniego, opata; Dzień Judaizmu
Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go (Dawida) pośród braci. Dawid był najmłodszy. Chcąc nie chcąc, zepchnięty na ubocze. Jego miejsce pośród owiec, a nie na uczcie ofiarnej. Takim był dla braci, takim dla ojca. Jednak nie dla Boga. Więc po raz kolejny przychodzi mi się uczyć, że właśnie najmniejszy zostaje wywyższony, i że cisi i pokornego serca mogą doprawdy posiąść ziemię. Kiedyś to był Dawid. A dziś? Czy tylko matka Teresa, brat Roger lub Jan Paweł II? A ja?
1 Sm 16,1–13; Ps 89; Mk 2,23–28

18 stycznia
Środa – dzień powszedni; Tydzień modlitw o jedność chrześcijan
Niech niczyje serce się nie trapi. Niechaj cię nic nie niepokoi, niech nic cię nie trwoży. Bogu zaufaj. Kto posiadł Boga, temu nic nie brakuje. To słowa św. Teresy z Avila. Długi czas wisiały u mnie na ścianie. Prawie każdego dnia napotykałem je wzrokiem. A dni bywają różne. Plany, radości, rozczarowania. No i te troski codziennie. Doprawdy – błahostki. Właśnie w tej codzienności, wciąż od nowa, uczę nie trapić się.
1 Sm 17,32–33.37.40–51; Ps 144; Mk 3,1–6

19 stycznia
Czwartek – dzień powszedni; Tydzień modlitw o jedność chrześcijan
I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: „Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy”. A Saul bardzo się rozgniewał. Dzisiejszy Saul niekoniecznie musi być królem. Może być na przykład pazernym biznesmenem. Może być pełnym zgryzoty pracownikiem: „Dawidowi przyznano dziesiątki tysięcy premii, a mnie tylko tysiące”. Saul może również objawić się we mnie, gdy znajdę się w kryzysowej sytuacji. Więc już dziś się modlę: „od zazdrości, chciwości, pazerności, wybaw mnie Panie”.
1 Sm 18,6–9;19,1–7; Ps 56; Mk 3,7–12

20 stycznia
Piątek – dzień powszedni; Tydzień modlitw o jedność chrześcijan
Pan więc niech będzie rozjemcą pomiędzy Tobą a mną. No tak. Pan niechaj będzie rozjemcą, ale czy mogę obarczać Go odpowiedzialnością za swoje słowa albo czyny, i czekać, aż On wszystko za mnie „załatwi”? Kiedyś bardzo poróżniłem się z przyjacielem. Każdy z nas miał swoje racje i każdy na swój sposób je uzasadniał. Dobrze, że Jezus nauczał: „zanim swój dar przyniesiesz, idź i pojednaj się z bratem”. Tymi słowy, faktycznie, Pan się okazał rozjemcą.
1 Sm 24,3–21; Ps 57; Mk 3,13–19

21 stycznia
Sobota – wspomnienie św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy; Tydzień modlitw o jedność chrześcijan
Saul i Jonatan przyjaciele (...) za życia i śmierci nie są rozdzieleni. Od prawie roku obserwuję babcię, jak wciąż świeżymi łzami obmywa pamięć o dziadku. Jakby czas się zatrzymał, mawia. Zapewne w jej duszy, co pomiędzy dwoma światami rozdarta. Jednocześnie jest jakiś promyk światła w tym bólu. „Doprawdy, miłość jest większa od śmierci” – powiedziała żona, widząc moją babcię. Za życia i śmierci, nie są rozdzieleni...
2 Sm 1,1–4.11–12.19.23–27; Ps 80; Mk 3,20–21