Wigilia Paschalna i Niedziela Zmartwychwstania

Wigilia Paschalna jest świętowaniem tajemnicy nowego życia, które przynosi zmartwychwstały Chrystus. Składa się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego symbolu nowego życia – światła, słowa, wody i uczty.

Liturgia rozpoczyna się przed kościołem od poświęcenia ognia oraz paschału – świecy symbolizującej Zmartwychwstałego. Paschał zapalony od poświęconego ognia wnosi się procesyjnie do ciemnego kościoła. Celebrans śpiewa trzykrotnie: „Światło Chrystusa”, odpowiadamy: „Bogu niech będą dzięki”. Wierni odpalają świece od paschału. W starożytnym orędziu wielkanocnym, Exsultet (tzn. weselcie się), śpiewanym przez diakona lub kapłana, Kościół wychwala Boga za cud Wielkanocy. Liturgia słowa jest bardzo rozbudowana. Może się składać aż z dziewięciu czytań, które ukazują historię zbawienia od początku świata, przez wyjście narodu wybranego z Egiptu, aż do śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Przed Ewangelią rozbrzmiewa uroczysty śpiew „Alleluja”.

Po homilii zaczyna się liturgia chrzcielna. Odśpiewana zostaje Litania do Wszystkich Świętych, następuje błogosławieństwo wody chrzcielnej, podczas którego paschał zanurza się w wodzie chrzcielnej. Z zapalonymi świecami wierni odnawiają przymierze z Bogiem, zawarte przez chrzest. Ostatnią częścią celebracji jest liturgia eucharystyczna, która kończy się uroczystą procesją rezurekcyjną. Kościół ogłasza całemu światu radosną wieść: Chrystus żyje, pokonał śmierć, naszą śmierć. Światło Zmartwychwstałego rozjaśnia mrok nocy. Polska tradycja zezwala na procesję w niedzielny poranek, co jest zwyczajem sztucznym, rozbijającym ciągłość celebracji.

Pamiętaj:
* Wigilia Paschalna należy już do Wielkanocy. Jest najważniejszą celebracją w całym roku. Weź w niej udział, przynieś świecę.
* Znakiem Zmartwychwstałego jest Paschał, w domowej liturgii może go przypominać ozdobna świeca.
* Śniadanie wielkanocne zacznij modlitwą: „Panie Jezu Chryste, zasiądź między nami, udziel nam radości Twego zmartwychwstania. Niech się okażemy Twoimi uczniami, a stół nasz niech będzie znakiem pojednania”.