W uroczystość Wniebowzięcia NMP obchodzimy przejście od warunków ziemskich do błogosławieństwa niebieskiego Tej, która zrodziła w ciele i przyjęła w wierze Pana Życia.
Cześć do Maryi Panny towarzyszy od początku drodze Kościoła. Od IV w. pojawiają się święta maryjne: niektóre z nich głoszą rolę Dziewicy w historii zbawienia, inne sławią główne chwile Jej życia na ziemi.
Znaczenie dzisiejszej uroczystości zawiera dogmat, ogłoszony przez Piusa XII w 1950 r.: „Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po zakończeniu biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały”.
Artyści malowali i rzeźbili świętość Matki Pana, ozdabiając kościoły i sanktuaria. Poeci, pisarze i muzycy przyczyniali się do czci Dziewicy hymnami i śpiewami liturgicznymi. Od Wschodu po Zachód Przenajświętsza jest przywoływana jako Matka Niebieska, trzymająca Syna Bożego w ramionach, pod której opieką znajduje schronienie cała ludzkość, jak to głosi prastara modlitwa: „Pod Twoją opiekę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych”.
15 sierpnia, Castel Gandolfo
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Fakty i opinie