Na początku XIII wieku wzrastała liczba osób nieczułych na potrzeby ubogich.
Dlatego też św. Antoni wielokrotnie wzywa wiernych do myślenia o prawdziwym bogactwie, bogactwie serca, które czyni ich dobrymi i miłosiernymi w gromadzeniu skarbów dla nieba. „Bogacze – tak wzywa – zaprzyjaźnijcie się z ubogimi, przyjmijcie ich w swoich domach: to oni, ubodzy, przyjmą was potem w wiecznym mieszkaniu, gdzie jest piękno pokoju, ufność w bezpieczeństwo oraz obfity spokój wiecznej sytości”.
Czyż nie jest to nauczanie bardzo ważne także dziś, gdy kryzys finansowy i poważne nierówności gospodarcze zubożają wiele osób? Antoni stawia zawsze Chrystusa w centrum życia i myślenia, działania i kaznodziejstwa.
Widok Ukrzyżowanego budzi w nim myśli wdzięczności dla Boga i szacunku dla godności osoby ludzkiej. Pisze Antoni: „Chrystus, który jest twoim życiem, wisi przed tobą, abyś patrzył na krzyż jak w lustro. Będziesz mógł tam poznać, jak śmiertelne były twoje rany, których żadne nie uleczyłoby lekarstwo, jak tylko krew Syna Bożego”.
Katecheza o św. Antonim Padewskim
10.02.2010
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Fakty i opinie