Trudny dialog z islamem

Zostało ono powołane wspólnie przez Papieską Radę ds. Dialogu Międzyreligijnego oraz przedstawicieli 138 sygnatariuszy listu otwartego muzułmanów do chrześcijańskich przywódców z października 2007 r. Przemawiając do uczestników spotkania, Benedykt XVI wyraził nadzieję, że „fundamentalne prawa człowieka będą chronione wszędzie w przypadku wszystkich ludzi”. W związku z tym przywódcom politycznym i religijnym przypomniał o ich obowiązku „zagwarantowania wszystkim swobodnego korzystania z tych praw przy pełnym poszanowaniu wolności sumienia każdej jednostki i wolności religii”.

Po zakończeniu spotkania uczestnicy forum przyznali, że w czasie obrad pojawiły się zarówno podobieństwa, jak i różnice między obiema religiami. We wspólnej deklaracji jest m.in. mowa o ludzkim życiu, które stanowi najcenniejszy dar Boga, i dlatego powinno być chronione i szanowane na każdym jego etapie. W dokumencie jest też mowa, choć nie wprost, o wolności religijnej. „Mniejszości religijne mają prawo do poszanowania swych religijnych przekonań i praktyk” – głosi deklaracja. Uczestnicy spotkania zapowiedzieli, iż rozważą możliwość powołania stałego komitetu katolicko-muzułmańskiego.

W trakcie obrad forum do jego uczestników dotarł apel o wolność religijną w krajach islamskich, który skierowała grupa chrześcijan z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Apel podpisało 144 katolików, prawosławnych i protestantów. 77 z nich to konwertyci z islamu. Domagają się oni, by prowadzony obecnie dialog doprowadził do konkretnych rezultatów w krajach muzułmańskich. Chodzi o zaprzestanie stosowania prawa szariatu względem niemuzułmanów, nietraktowanie ich jako obywateli drugiej kategorii i zagwarantowanie wolności zmiany religii.