Dobra królowa
Żebracy wyciągają ręce po jałmużnę. Dobra królowa rozdaje złote monety. Mieszek z pieniędzmi ma już prawie pusty, ale żaden z ubogich nie odejdzie z pustymi rękami. Służące stojące za królową niosą bowiem skrzynię z kosztownościami.
Elżbieta Portugalska (1271–1336) była jedną z tych średniowiecznych królowych, które zaskarbiły sobie ludzką wdzięczność i szacunek swą dobrocią i hojnością. Pochodziła z Saragossy, była córką króla Aragonii Piotra III. Wydano ją za mąż za Dionizego I, króla Portugalii. Była królową do jego śmierci w roku 1325. Kiedy tron odziedziczył ich syn Alfons IV Dzielny, wstąpiła do klasztoru klarysek w Coimbrze, który sama ufundowała. Jednocześnie cały swój majątek rozdała ubogim. W Portugalii zasłynęła także jako niestrudzona mediatorka w intencji pokoju. Dwukrotnie jej interwencje uchroniły kraj przed wojną. Wówczas nazwano ją Aniołem Pokoju. Na ołtarze wyniósł ją w 1625 roku papież Urban VIII.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
