Parcelacja "Solidarności" ?

Przed nami kolejna, sierpniowa rocznica wydarzeń, których wagę i znaczenie trudno przecenić. Nieakceptowana, zależna od Moskwy i niewybierana w demokratycznych wyborach władza, która wielokrotnie w podobnych sytuacjach chroniła swój monopol na rządzenie Polakami kłamstwem i przemocą, zgodziła się na powstanie niezależnego i samorządnego związku zawodowego. Tegorocznej,
30. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych towarzyszy jednak smutny spór o to, kto kogo zaprosił, kto komu odmówił, kto ma większe, a kto mniejsze prawo do świętowania, obecności i poczucia dumy. Nie zamierzam narzekać i wyrażać oburzenia. To dość naturalne, że demokracja III RP, podobnie, jak jej scena polityczna, rodzi się w podziałach, sporach i programowych konfliktach. Chcę jedynie przypomnieć, że katastrofa pod Smoleńskiem zabrała nam wiele historycznych postaci, a wśród nich wielu wybitnych ludzi „Solidarności”. Najwyższa pora pomyśleć nad tym, jak nie marnować kolejnych rocznic i obchodzić je radośnie oraz wspólnie, póki bohaterowie Sierpniowych Porozumień są z nami. Za 10 lat może być na to za późno.

W tym roku po raz pierwszy tak wyraźnie i zarazem boleśnie ujawnił się podział na tzw. pierwszą i drugą „Solidarność”. Ta pierwsza, począwszy od „festiwalu” 198–1981 po heroiczne podziemie lat 1982–1989 zapomina, że była związkiem zawodowym. Woli być samoograniczającą się rewolucją, ruchem społecznym, marzeniem, utopią, cudem, etc. Ta druga, NSZZ „Solidarność”, działa do dzisiaj, ale traktowana jest jak relikt PRL-u, synekura działaczy i „przeszkoda” w modernizacji Polski. Utożsamianie NSZZ „Solidarność” z PRL-em i traktowanie związku jak reliktu minionego systemu jest zarazem kłamstwem i nonsensem. Gdyby „realny socjalizm” tolerował związki zawodowe, to lista 21 sierpniowych postulatów nie zaczynałaby się od żądania „akceptacji niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych”. Jednak najbardziej boli, że ludzie ruchu społecznego „S” i ludzie NSZZ „Solidarność” najprawdopodobniej nie spotkają się na wspólnych i wzajemnie akceptowanych uroczystościach.

Związek 30. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych świętował będzie w Hali Sportowo-Widowiskowej w Gdyni na uroczystym, XXIV KZD NSZZ „Solidarność” oraz na koncercie galowym pt. „Solidarność to jeden i drugi”. Zaś zasłużeni i zarazem najbardziej sławni oraz aktywni politycznie ludzie „społecznego ruchu” „Solidarności” spotkają się na oficjalnych obchodach w Gdańsku, na które, jak można przeczytać na stronie Europejskiego Centrum Solidarności, złoży się finał konkursu „Ocal okruchy historii – młodzież buduje muzea” (w Dworze Artusa) oraz widowisko w reżyserii R. Wilsona pt. „Solidarność. Twój anioł wolność ma na imię”, Muzyka-Sztuka-Światło-Performers w Stoczni Gdańskiej-Młode-Miasto.