Poznaniacy byli pierwsi

50 lat temu mieszkańcy miasta, jako pierwsi w powojennej Polsce, powstali przeciwko bezprawiu stalinowskiej władzy. Mszy św. w intencji poległych przewodniczył przy pomniku Poznańskich Krzyży kard. Józef Glemp. Homilię wygłosił abp J. Michalik.

„Odpowiedzialne spojrzenie na historię i na naszą przeszłość potrzebne jest, aby odważnie i we właściwy sposób realizować odpowiedzialność za teraźniejszość i nie zagubić się w przyszłości. Jako pierwszy wniosek z Poznańskiego Czerwca, Gdańskiego Sierpnia i Warszawskiego Maja widzę pamięć o tym, że codziennego zawodowego życia nie wolno oddzielać od wiary, że sumienie i chleb idą w ludziach w parze i to stanowi cechę człowieka i decyduje o jego godności.

Drugi wniosek dotyczy potrzeby ścisłego związku z prostym człowiekiem, potrzeby szacunku wobec robotnika i rolnika, wobec biednego i lekceważonego, wobec każdego człowieka, bo on jest siłą Kościoła i narodu. Potrzebne są elity kulturalne i intelektualne, które wyrastają z całego naszego narodu, ale nie wolno oderwać się od ludu. On jest siłą Kościoła i społeczeństwa” – powiedział. Wierni modlili się za uczestników poznańskich wydarzeń sprzed 50 lat i tych, którzy byli prześladowani za wiarę w Boga i domagali się sprawiedliwości społecznej.

Na zakończenie Mszy kard. Stanisław Dziwisz poświęcił znajdującą się w pobliżu pomnika tablicę, upamiętniającą modlitwę Jana Pawła II w tym miejscu w 1997 r. Metropolita poznański abp Stanisław Gądecki poświęcił dodane do znajdującego się na pomniku napisu: „za wolność, prawo i chleb” słowa: „O Boga”. Mszę poprzedziła uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem, którą z kościoła Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana poprowadził na plac Adama Mickiewicza kard. S. Dziwisz.