Zbliżający się koniec roku liturgicznego przypomina nam o nadchodzącym końcu świata. „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” – mówi dziś do nas Jezus. Przemija nasze życie, przemija świat.
To nie powód do rozpaczy. To raczej wezwanie, by budować swoje życie na tym, co trwałe – na Słowie Boga. Słowo Boże ma postać obietnicy. Daje nadzieję silniejszą niż wszystko. Eucharystia jest także zapowiedzią, jest przedsmakiem ucztowania z Bogiem w wieczności. Niech więc rozbudzi naszą tęsknotę za bliskością za pełnią życia.
Kolekta
Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy znajdowali radość w Twojej służbie, + albowiem szczęście trwałe i pełne możemy znaleźć tylko w wiernym oddaniu się Tobie, * Stwórcy wszelkiego dobra. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.