"Czarnobyl 1986"

Zaczynając oglądać "Czarnobyl 1986" nie zwróciłam w pierwszej chwili uwagi na to, że to rosyjska produkcja... Serialu, który bił rekordy oglądalności, nie widziałam, ale już zdążyłam wyczytać, że serial jest zdecydowanie lepszy, choć też ma niedociągnięcia.

Reżyser Danila Kozlovsky, który wciela się w głównego bohatera Aleksiej Karpuszin, skupia się na strażakach, którzy jako pierwsi przybyli na miejsce katastrofy po wybuchu reaktora. Chciał pokazać bohaterstwo zwykłych ludzi, po części mu się to udało, ale jeden ze strażaków, który faktycznie brał udział w tamtych wydarzeniach i miał być konsultantem przy produkcji zrezygnował, bo podobno fakty mało kogo interesowały. Rozbawiło go wymyślenie bajeczki o wysyłaniu ludzi do Szwajcarii po wzięciu udziału w akcji spuszczenia wody. 

Myślę, że film można obejrzeć, ale jeśli nie będziemy go rozpatrywać w kategoriach filmu opartego na faktach. Jeśli po prostu potraktujemy go jako film katastroficzny i fikcję, to wtedy możemy mówić, że to próba pokazania męstwa, strachu, pewnego rodzaju odkupienia win.

W filmie jest sporo patosu. Niby jest krytyka systemu, ale tak jakby jej nie było. 

Podoba mi się prowadzenie kamery, ujęcia, zdjęcia. Niektóre są naprawdę świetne. Muzyka też jest niezła. Próba oddania lat 80. Tak samo część efektów specjalnych zasługuje na pochwałę. Pokazanie chociażby choroby popromiennej.

Ciekawe sporo osób krytykuje wątek romansowy między Aleksiejem a Olgą (Oksana Akinshina), jak dla mnie mamy możliwość opowiedzenia sobie tej historii po swojemu. Nie wszystko musimy wiedzieć. Choć jedna scena jest bardzo naciągana. Za to trzeba przyznać, że chłopiec grający syna Aleksieja i Olgi jest naprawdę dobrze dobrany. 

Warto jednak przed seansem trochę swoją wiedzę o katastrofie odświeżyć lub się z nią zaznajomić, żeby mimo wszystko nie dać się ponieść fantazji scenarzystów. I jednak pamiętać, że film jest bardziej fikcją niż opowiadaniem faktów.