Pościg

Rzecz działa się w Czechach. Kierowca, skręcając w lewo, nie ustąpił pierwszeństwa kobiecie, która była na pasach. Natychmiast ruszył za nim pościg policji. Zapis całej akcji trwa około dwóch minut. W końcu cztery radiowozy otoczyły pirata drogowego. Brawurowa akcja zakończona sukcesem. Jestem pełen podziwu dla determinacji czeskiej policji, sam wielokrotnie ryzykowałem, wchodząc na pasy.

Jednak ten spektakularny pościg budzi we mnie mieszane uczucia. W nagraniu było widać wyraźnie, że samochód pościgowy, w którym zainstalowana była kamera, przynajmniej dwukrotnie doprowadził do sytuacji groźnej dla pieszych. W ostatniej chwili odskakiwali oni na pasach przed policjantami pędzącymi po mieście, by złapać pirata drogowego. Czy rzeczywiście był on tak niebezpiecznym przestępcą, że aż cztery radiowozy musiały go ścigać? Przecież na filmie widać numery rejestracyjne samochodu.

Po obejrzeniu filmu nie opuszczała mnie myśl: czy w naszym życiu duchowym nie jest podobnie? Czasem rzucamy się w pościg za jednym grzechem, chcąc go wyeliminować, i nie zauważamy, że w tym samym momencie ulegamy innym pokusom. Ta sama zasada może dotyczyć również naszego życia społecznego. Próba usunięcia jakiegoś zła może być podejmowana w tak gwałtowny sposób, że powoduje zagrożenie na zupełnie innych płaszczyznach.

W IV wieku donatyści, dbający o czystość wiary, wysunęli bardzo radykalną tezę: „sakramenty sprawowane przez grzesznych kapłanów są nieważne”. Polemika na ten temat trwała około stu lat, a problem został definitywnie rozwiązany na płaszczyźnie administracyjnej dopiero w 411 roku edyktem cesarskim. Na ten spór chrześcijanie z Afryki zużyli swe siły, co doprowadziło do zahamowania ekspansji misyjnej na tamtym terenie. Dwadzieścia lat po ogłoszeniu edyktu zjawili się Wandalowie, którzy zwiastują koniec Afryki chrześcijańskiej. Gorliwość, która nie wynika z przylgnięcia do Chrystusa, może zamieniać się w siłę, która ostatecznie wypiera Go z naszych serc i społeczności. •