"Washington Post" wziął udział w nagonce na ucznia katolickiej szkoły. Jest ugoda

Sandmann i inni uczniowie z Covington High School wzięli udział w Marszu dla Życia zorganizowanym 18 stycznia w Waszyngtonie. Na Twitterze opublikowany został film, sugerujący, że następnego dnia grupa nastolatków w otoczyła starszego mężczyznę o indiańskich rysach. Mieli się wobec niego zachowywać bez należytego szacunku. Wręcz rasistowsko. Rozpoczęła się medialna nagonka, także z udziałem polityków. Archidiecezja Baltimore potępiła zachowanie jej uczniów.

Później ujawniono dłuższe nagrania tej sytuacji. Rzeczywiście spora grupa nastolatków stała pod Mauzolem Lincolna. Czekali na autobus. Niektórzy z nich ubrani byli w czapki z wyborczym hasłem Donalda Trumpa: "Make America great again". Byli bardzo wulgarnie atakowani słownie przez członków sekty Czarnych Hebrajskich Izraelitów. To dość dziwaczna, agresywna i fanatyczna grupa, ciesząca się marną reputacją. Młodzież odpowiedziała głośnym skandowaniem. Do jednego z chłopców, Nicholasa Sandmanna, podszedł mężczyzna o indiańskich rysach. Był to 64-letni Nathan Phillips. Stanął przed nastolatkiem i - waląc tuż przed twarzą chłopca w bębenek - wyśpiewywał coś gardłowym głosem. Miała to być - wedle niego - pieśń pokoju, rodzaj próby rozjemczej. Wyglądało to jednak na agresywną prowokację. Sandmann nie reagował. Uśmiechał się tylko pod nosem. Phillips oskarżał potem nastolatków, ze skandowali hasła o budowie muru (na granicy USA i Meksyku), ale nie potwierdziły tego nagrania zajścia.

Archidiecezja Baltimore wycofała się z zarzutów przeciw uczniom.

Natomiast redakcje CNN, NBC, ABC, CBS, "Washington Post", "Rolling Stone", "Gannett" i "New York Times" zostały pozwane przez Sandmanna. Wczoraj, w dniu swych 18. urodzin Sandmann z zadowoleniem ogłosił, że zawarł ugodę z "Washington Post". Wcześniej jego prawnicy zawarli podobne porozumienie z CNN. Nie podano wysokości umówionego odszkodowania, ale pozew przeciw CNN opiewał łącznie na 275 mln dolarów. Pozostałe procesy jeszcze się toczą.

Oto wypowiedź telewizyjna Nicholasa Sandmanna, udzielona krótko po zeszłorocznym zajściu.