Twoje i wasze światło

„Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś?” – pyta lud Boga i słyszy: „W dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów i wśród bicia niegodziwą pięścią”. I wtedy pojawia się pouczenie, jak powinien wyglądać post prawdziwy, czyli wstrzemięźliwość w jakości pokarmów połączona z aktami miłości bliźniego: „Dziel swój chleb z głodnym, do domu wprowadź biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwracaj się od współziomków”.