We Wrocławiu odmłodziliście oblicze Kościoła

Trzeba nam porzucić lęk i wybrać zaufanie
(rozważanie 1)

"Zgromadziliśmy się w całej różnorodności narodów, pochodzenia, poglądów... Ta różnorodność nie przeszkadza żyć w komunii. Przeciwnie, pozwala nam bezpośrednio zetknąć się z wolą Boga dla nas: to On pragnie gromadzić nas w jedności przez Chrystusa, który jest komunią.
A ta jedność w różnorodności jest świadectwem, które wykracza poza granice Kościoła. Wobec wyzwań współczesnego świata, w czasach zamętu przenikającego europejski kontynent, możemy starać się coraz dalej nieść nowinę o komunii".
Przeczytaj cały tekst pierwszego rozważania brata Aloisa

Czasem bieda rzuca się w oczy, jest jednak także bieda mało widoczna
(rozważanie 2)

"W Taizé, mogę o tym zaświadczyć, przyjmując uchodźców, wiele otrzymujemy, może nawet więcej niż dajemy. Oczywiście, nie zawsze jest to łatwe. Trudnym doświadczeniem, przez które musieliśmy przejść, była śmierć młodego Samira. Kiedy opuścił swój kraj, Sudan, znalazł się w Libii, gdzie zrobiono z niego niewolnika, później przepłynął Morze Śródziemne na prowizorycznej łodzi.
I kiedy wreszcie dotarł do Francji, do nas, choroba serca zabrała go po kilku tygodniach. To był ogromny szok. Kilka miesięcy później mogłem pojechać do Sudanu i odwiedzić jego mamę. Odnalazłem ją w ubogim domu w Chartumie. Nie mogła przestać płakać".
Przeczytaj cały tekst drugiego rozważania brata Aloisa

Bóg wykracza poza nasze kalkulacje
(rozważanie 3)

"Aby sprostać tym wielkim wyzwaniom dzisiejszego dnia musimy wiedzieć, gdzie szukać oparcia. W tych dniach pozwólmy, aby naszą inspiracją stały się te słowa: „Zawsze w drodze, nigdy nie wykorzenieni”. Być ciągle w drodze to nie znaczy żyć w stałej niepewności, zawsze powinniśmy dbać o to, by nasze korzenie tkwiły w rzeczywistości, która się nie zmienia".
Przeczytaj cały tekst trzeciego rozważania brata Aloisa

We Wrocławiu odmłodziliście oblicze Kościoła
(rozważanie 4)

"Podczas tych wspólnie spędzonych dni wyraziliśmy swoje pragnienie – chcemy przygotować przyszłość, w której nastanie pokój. Najpierw w naszym życiu osobistym, w naszych rodzinach, tam, gdzie studiujemy lub pracujemy. Także w kraju i poza nim, w Europie i na świecie.
Na własne oczy zobaczyliśmy ogromną różnorodność i mogliśmy się nią ucieszyć. Na kontynencie europejskim każdy kraj, każdy naród, każdy region ma swój udział w kształtowaniu mozaiki, która stanowi naszą część świata. Nie zamierzając ujednolicać naszego kontynentu, powinniśmy uszanować swoiste cechy poszczególnych miejsc, różnorodność tradycji i kultur. Nie obawiajmy się swoich sąsiadów, z coraz większą uwagą słuchajmy się nawzajem".
Przeczytaj cały tekst czwartego rozważania brata Aloisa

WIĘCEJ: esmwroclaw.gosc.pl