Bóg pozwala rosnąć pszenicy i chwastom. Dlaczego?

Mt 13, 36-43

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście».

On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.

Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!»

Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Mt 13,38

Ile razy chcielibyśmy wymierzyć sprawiedliwość? Widząc zło na świecie, krzywdę, mamy już gotowe wyroki na tych, którzy się ich dopuszczają. Ile razy samych siebie chcielibyśmy uwolnić od notorycznie powtarzających się grzechów, upokarzających słabości, a Bóg mimo naszych żarliwych próśb, jakoś nie spieszy się z wyzwoleniem. Bóg pozwala rosnąć pszenicy i chwastom. Dlaczego? Przecież z punktu widzenia powodzenia uprawy lepiej pozbyć się chwastów. Jednak On ma swój plan, logikę patrzenia, swoją cierpliwość i miłosierdzie. I choć tego nie pojmujemy, przypowieść o chwaście i pszenicy jest Jego obietnicą: kiedyś nastanie koniec i wtedy „sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca”.

Książka w promocyjnej cenie: