Tajemnica spowiedzi nigdy i z jakiegokolwiek powodu nie może być naruszona - stanowczo przypomina Penitencjaria Apostolska w nocie opublikowanej 1 lipca 2019 r. Dokument ten potwierdza również, że nigdy nie można uzależniać udzielenia rozgrzeszenia od obietnicy oddania się przez penitenta w ręce organów sprawiedliwości. Dokument potępiający podejmowane przez niektóre władze państwowe próby osłabienia tajemnicy spowiedzi 21 czerwca zatwierdził papież Franciszek, a podpisali penitencjarz większy, kard. Mauro Piacenza i regens ks. prałat Krzysztof Nykiel.
W nocie czytamy między innymi: „Wszelkie działania polityczne lub inicjatywy ustawodawcze mająca na celu „osłabienie” nienaruszalności pieczęci sakramentalnej stanowiłaby niedopuszczalne wykroczenie przeciwko "libertas Ecclesiae” [wolności Kościoła], która nie wynika z uznania przez poszczególne państwa, ale pochodzi od Boga”.
Autorzy dokumentu dokonali surowej krytyki współczesnej rzeczywistości medialnej, która „zdaje się dążyć do «zastępowania» rzeczywistość, czy to uwarunkowując jej postrzeganie, czy też manipulując jej rozumieniem” i zauważyli, że niekiedy oddziałuje też ona na Kościół żyjący w świecie, czasami przyjmujący jego kryteria.
Penitencjaria Apostolska zauważa, że „powołując się na opinię publiczną jako ostateczny osąd, zbyt często ujawnia się wszelkiego rodzaju informacje, również dotyczące sfer najbardziej prywatnych i poufnych, które nieuchronnie dotykają życia kościelnego. W ten sposób doprowadza się do osądów lekkomyślnych, bezprawnych, wyrządzających nieodwracalną szkodę dobrej reputacji innych, jak również sprzecznych z prawem każdej osoby do obrony swojej prywatności. W tym kontekście zwrócono uwagę na pewne niepokojące uprzedzenia wobec Kościoła katolickiego.
Te uprzedzenia czasami przekładają się na nieuzasadnione roszczenia, aby Kościół w pewnych sprawach dostosował swój własny porządek prawny do systemów państw, w których żyje, jako jedyną możliwą „gwarancję poprawności”.
Dlatego też Stolica Apostolska potwierdza nienaruszalność tajemnicy sakramentalnej, poufności właściwej dla poza sakramentalnego forum wewnętrznego, tajemnicy zawodowej, wskazuje kryteria i ograniczenia wszelkiej innej komunikacji”.