Uczniowie Chrystusa stanowili wspólnotę tej samej wiary, tych samych rytów liturgicznych i wartości.
Ważnym pytaniem było, jak tę wspólnotę nazwać, by oddać jej istotę? Dzieje Apostolskie informują, że zgromadzenie w Antiochii zaczęto nazywać christianoi – chrześcijanami, czyli tymi, który uważają się za należących do Chrystusa – Chrystusowymi. Tego określenia używa św. Paweł. Ale Apostoł Narodów jeszcze częściej posługuje się rzeczownikiem „kościół”. Wzorem i modelem dla określenia „kościół” jest obecne w Starym Testamencie hebrajskie qahal. Oznacza ono wspólnotę wezwaną w tym samym celu. Jego greckim odpowiednikiem jest rzeczownik ekklesia, wywodzący się od czasownika ekkaleo, czyli „wzywać”, na język polski tłumaczony jako „kościół”. W Nowym Testamencie rzeczownik ekklesia występuje 114 razy, lecz niemal nie pojawia się w Ewangeliach. Dlaczego? Ponieważ opisują one czas ziemskiej działalności Jezusa, gdy jeszcze nie było Kościoła.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski