Dogmat mówiący o tym, że Matka Boża urodziła się bez grzechu pierworodnego, ustanowiono dopiero w 1854 roku, ale w Hiszpanii, kraju o silnej pobożności maryjnej, uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi obchodzi się już od 1644 roku.
W 1649 ukazał się tam traktat „El arte de la pintura” („Sztuka malarstwa”), napisany przez Francisco Pacheco, malarza, a jednocześnie cenzora Trybunału Inkwizycji w Sewilli. Ustalał on obowiązujący model przedstawiania Niepokalanej. Miała być Ona malowana zgodnie z wizją z Apokalipsy św. Jana jako „niewiasta obleczona w słońce i księżyc u jej stóp” (Ap 12,1). Obraz Francisco de Zurbarána, choć powstał jeszcze przed opublikowaniem tej koncepcji, jest jej dobrą ilustracją. Słońce znajduje się za Maryją, rozświetlając Jej postać żółtym światłem, a księżyc artysta umieścił pod Jej stopami. Z obu stron wizerunek otaczają kojarzone z Nią symbole, znane m.in. z Litanii Loretańskiej. Z lewej strony widzimy „Dom złoty” i „Gwiazdę zaranną”, natomiast z prawej – schody do „Wieży z kości słoniowej” i „Zwierciadło sprawiedliwości”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.