Bądź błogosławiony, księże Januszu

Mt 11, 16-19

Jezus powiedział do tłumów:
«Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przesiadujących na rynku dzieci, które głośno przymawiają swym rówieśnikom: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie zawodziliście”. Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny».

Mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny. Mt 11,19b

Jutro mija 25 lat od śmierci ks. Janusza Pasierba. Pamiętam, jak pół wieku temu w Krakowie, w pierwszych miesiącach pobytu w seminarium, zaczynam czytać jego „Czas otwarty”. Jest grudniowy, adwentowy wieczór. I jakim katartycznym wstrząsem, jakim uderzeniem piękna są dla mnie, 19-letniego, tamte frazy: „Adwent to świt. Adwent to daleki tłumny fryz pełen postaci i zdarzeń... Adwent to pustynia, na której widać wyniosłą postać odzianą w skórę wielbłąda... Adwent to czas cierpliwości, greckiej hypomone, która znaczy: być twardym, wytrwałym w trudnościach... czas nocy, pora świtu”. Bądź błogosławiony, księże Januszu, za słowa i spotkania. „Mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.