Sąd Najwyższy w Chile nakazał dokonać konfiskaty o wartości przekraczającej 1,6 mln dolarów z majątku, który należał do nieżyjącego dyktatora.
Sąd Najwyższy wydał ostateczny wyrok "zajęcia dóbr (...) wskazanych w wyroku, (...) które w czasie gdy były środkami zabezpieczającymi (...), były własnością Augusta Jose Ramona Pinocheta Ugarte, lub którejś z jego firm, na kwotę będącą równowartością 1 mln 621 tys. dolarów".
W 2010 r. w Chile przeprowadzono badanie, które wykazało, że Pinochet zgromadził majątek o wartości przekraczającej 21,32 mln dolarów, z czego 17,86 miliona nie miało uzasadnienia księgowego.
Dochodzenie sądowe zostało wszczęte w 2004 r., po tym jak w USA senacka podkomisja ujawniła istnienie tajnych kont w Riggs Bank w Stanach Zjednoczonych i w innych podmiotach finansowych. Sprawa ta wyszła na jaw w ramach przesłuchań w związku z atakami terrorystycznymi na World Trade Center i Pentagon w 2001 r.
W 2006, Pinochet był oskarżany w tzw. "sprawie Riggs" o oszustwa podatkowe i fałszowanie paszportów, a także o defraudację funduszy publicznych.
Gdy Pinochet umierał, w grudniu 2006 roku, ciążyło na nim prawie 300 oskarżeń, w tym o łamanie praw człowieka w czasie jego rządów.
Augusto Pinochet Ugarte generałem armii został za rządów lewicowego prezydenta Salvadora Allende na początku lat 70 XX wieku. To Allende mianował Pinocheta dowódcą chilijskich sił lądowych w sierpniu 1973 r.
Zaledwie trzy tygodnie później - we wrześniu - Pinochet stanął na czele puczu wojskowego, który obalił Rząd Jedności Ludowej. Sam Allende zginął w zbombardowanym przez lotnictwo chilijskie pałacu prezydenckim La Moneda.
Wkrótce Pinochet stanął na czele junty wojskowej, która przejęła władzę w Chile. W 1974 roku mianował się prezydentem.
Za jego rządów w latach 1973-1990 prawie trzy tysiące osób (w tym obywateli innych państw) zginęło lub zaginęło bez wieści. Około 200 tysięcy wyemigrowało. Pinochet tłumaczył swoje postępowanie tym, że jako chilijski patriota musiał ratować kraj od chaosu gospodarczego i groźby komunizmu.
Wprowadził liberalne reformy ekonomiczne, które przyniosły Chile sukces gospodarczy.
W 1988 roku w Chile przeprowadzono referendum, dotyczące kolejnej kadencji prezydenckiej Pinocheta. Po niepomyślnym dla siebie wyniku głosowania Pinochet przeprowadził rok później wybory, które przegrał.
W 1990 roku przekazał funkcję prezydenta chadekowi Patricio Aylwinowi, zachowując stanowisko naczelnego dowódcy armii. Ustąpił z niego dopiero w marcu 1998 roku. Następnie objął fotel dożywotniego senatora.
16 października 1998 roku Pinochet został zatrzymany na wniosek hiszpańskiego sędziego Baltasara Garzona w Londynie, dokąd przyjechał na operację kręgosłupa. Sędzia chciał, by Pinochet odpowiedział przed hiszpańskim sądem za zbrodnie popełnione w czasie jego dyktatury w Chile.
Generał przebywał w areszcie domowym w Wielkiej Brytanii do marca 2000 roku, kiedy to - po licznych procedurach sądowych - brytyjski minister spraw wewnętrznych ostatecznie uwolnił Pinocheta ze względu na zły stan zdrowia. Następnego dnia Pinochet wrócił do Chile.
Od maja 2000 roku sądy w Chile zawieszają immunitet Pinocheta, osadzają go w areszcie domowym w związku z dochodzeniami i procesami w sprawach zlikwidowania i torturowania tysięcy opozycjonistów oraz procesem w sprawie jego tajnych milionowych kont w USA.
W ostatnie urodziny Pinochet wydał oświadczenie, w którym zadeklarował swoją "polityczną odpowiedzialność" za lata swoich rządów i oświadczył, że jego czyny były motywowane wiernością ojczyźnie.