To greckie słowo, wymawiane z akcentem na pierwszą samogłoskę „a”, czyli trzecią sylabę od końca, znaczy po polsku: „to, co nie zostało zapisane”.
W poszukiwaniach biblijnych, i to już od chrześcijańskiej starożytności, oznacza słowa Pana Jezusa, które On wypowiedział podczas swej publicznej działalności i które zapamiętano, ale nie zapisano ich w Ewangeliach. Jest ich niewiele, ale są. Przykładem może być fragment Dziejów Apostolskich, pożegnalna mowa św. Pawła w Milecie, gdzie Apostoł Narodów mówi: „Trzeba (...) pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: »Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu«”, czy słowa zapisane w Pierwszym Liście do Tesaloniczan: „To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, co pomarli”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski